ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ!!! (διαβάστε το...)

Αν οι άνθρωποι, είχαν Θεό στην ζωή τους, δεν θα υπήρχαν γηροκομεία! Γιατί, θα ζούσε ο ένας για τον άλλον και όχι ο ένας από τον άλλον.

Ο ΓΕΡΟΣ

Μια ιστορία θα σας πω που γνώρισα ένα γέρο,...
εδάκρυσαν τα µάτια µου χωρίς να τον εξέρω. 

Μια συµβουλή στον άνθρωπο γράφω προτού γεράσει, να τη διαβάζει πάντοτε να µην την εξεχάσει. 

Άµα γεράσει ο άνθρωπος δεν τον συµπαθούνε τον θάνατο παρακαλούν να τον ξεφορτωθούνε. 

Γι’ αυτό και κράτα γέροντα, τα περουσιακά σου, γιατί µια µέρα θα βρεθείς στο δρόµο απ’ τα παιδιά σου. 

Ο µεγαλύτερος εχθρός γίνεται το παιδί του κι ο φίλος ο καλύτερος είναι η σύνταξή του. 

Άµα γεράσει ο άνθρωπος και δεν αυτοσυντηρείται, καλύτερα ο θάνατος παρά να τυραννείται. 

Σε µια γωνιά τον βάζουνε τον φουκαρά τον γέρο και για να τον κοιτάζουνε χρειάζεται συµφέρον. Άµα γεράσει ο άνθρωπος και φύγουν τα παιδιά του του είναι απαραίτητο νά 'χει την συντροφιά του.

Άµα φύγει ο ένας από τους δυό ο άλλος γίνεται κουρέλι ο ένας τον σπρώχνει από τη µιά και άλλος δεν τον θέλει.

Την συµβουλή µου ανάλυσε και µην την εξεχάσεις, να τη διαβάζεις πάντοτε αλλά προτού γεράσεις. 

ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ

Στου γηροκοµείου την αυλή πάνω σ’ ένα παγκάκι κάθεται ολοµόναχο θλιµµένο γεροντάκι. Σκέφτεται όσα έκανε όλα αυτά τα χρόνια και βλέπει πως κατάντησε σ’ αυτή την καταφρόνια. 

Ευτυχισµένοι ζούσανε αυτοί κι η φαµελιά τους κι η όµορφη γυναίκα του τα δύο τα παιδιά τους. 

Γι’ αυτό και τα µορφώσανε, απ’ το υστέρηµά τους, καµάρωναν που γίνονταν σπουδαία τα παιδιά τους. 

Κουράγιο βρε γυναίκα µου ώσπου να µεγαλώσουν είναι παιδιά πολύ καλά, θα µας το ανταποδώσουν. 

Τα δυο παιδιά σπουδάσανε και στην Αµερική κάνανε οικογένεια και µείνανε εκεί. 

Από την στεναχώρια τους πριν κλείσει ένας χρόνος πεθαίνει η γυναίκα του και µένει ο γέρος µόνος. Ζήτησε απ’ τ’ αγόρι του να πάει ο καηµένος θυµάται τι τ’ απάντησε κι είναι φαρµακωµένος. 

Πατέρα πολλά µας έκανες και σ’ ευχαριστούµε, µα είναι δύσκολα εδώ µε γέροντες να ζούµε. 

Ο γέρος τους απάντησε «νάχετε την ευχή µου κι εγώ θα 'βρω µια γωνιά στο άλλο το παιδί µου». 

Μα όταν το ανέφερε στην κόρη του µια µέρα εκείνη του απάντησε «δεν γίνεται πατέρα». Σπίτι µεγάλο έχουµε η κόρη καµαρώνει µα όσα µέτρα µείνανε το κάναµε σαλόνι. 

Πόσο ο γέρος λαχταρά να ‘ναι µε τα παιδιά του νάχει τα εγγονάκια του πάνω στα γόνατά του. Αυτή η σκέψη η γλυκιά το γέρο αποκοιµίζει του ιδρύµατος η ερηµιά όµως τον τριγυρίζει. 

Ο γέρος εκοιµήθηκε µε πρόσωπο θλιµµένο την άλλη µέρα το πρωί τον βρήκαν πεθαµένο. 

ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ


ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ; ΚΑΝΕ LIKE... ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ

Γίνετε φίλοι μας, στη σελίδα μας στο facebook: http://www.facebook.com/vatolakkiotis
Στείλτε μας τις απόψεις σας, τα άρθρα σας, τις καταγγελίες σας και οτιδήποτε θέλετε στο email: kostasdigos@yahoo.gr