ΣΙΝΕ

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

Η καλύτερη άμυνα είναι η ανάπτυξη (του Ανδρέα Πάτση)

Το τελευταίο διάστηµα η νευρικότητα που καταγράφεται από πλευράς της γειτονικής Τουρκίας ως απόρροια της εσωτερικής πολιτικής της...
κρίσης αναζωπυρώνει τη δηµόσια συζήτηση αναφορικά µε το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινούνται οι διµερείς µας σχέσεις. Μολονότι η επιδίωξη σχέσεων καλής γειτονίας αποτελεί πάγια ελληνική θέση, η έντονη ρητορική της γειτονικής µας χώρας και ο πολλαπλασιασµός του αριθµού των παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου µας µάς υποχρεώνουν να σκεφτούµε εκ νέου τον στρατηγικό σχεδιασµό µας στις παραµεθόριες περιοχές. Αν οι περιοχές αυτές είχαν υποστηριχθεί έµπρακτα και σε βάθος χρόνου, τα πράγµατα σήµερα θα ήταν διαφορετικά, κυρίως στα νησιά. Οι περισσότεροι Ελληνες γνωρίζουν τι πήγε λάθος - και αυτό δεν ήταν άλλο από την έλλειψη πολιτικής βούλησης για τη στήριξη των ακριτικών περιοχών. Γιατί τρόποι να ενισχυθούν οικονοµικά, κοινωνικά και πολιτισµικά οι περιοχές αυτές υπάρχουν, αρκεί να ασκεί κανείς µια µακροπρόθεσµη πολιτική. 


Ειδικότερα:
■ Φορολογικά κίνητρα
■ Ειδικά κριτήρια για νέες επενδύσεις
■ Μεταφορά δοµών και υπηρεσιών της δηµόσιας διοίκησης
■ Ισχυροποίηση του παραγωγικού µοντέλου ανά ακριτική περιοχή.
Αυτά είναι µερικά µόνο από τα στοιχεία πάνω στα οποία θα µπορούσε να οικοδοµηθεί µια ειδική εθνική στρατηγική για τις παραµεθόριες περιοχές, η οποία να υπερβαίνει τον ορίζοντα µιας κυβέρνησης και να δεσµεύει όλες τις πολιτικές δυνάµεις στην εφαρµογή της. Ακόµη και η αναβάθµιση του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις περιοχές αυτές µε αυτοτελείς πόρους και ανθρώπινο δυναµικό θα ήταν εφικτό να υπάρξει αν κάποιος είχε σχεδιάσει µε προσοχή και µακρινό ορίζοντα το µέλλον των κατοίκων των ακριτικών περιοχών.

Η άσκηση µιας µακρόπνοης πολιτικής στις ακριτικές περιοχές δίνει την ψυχική δύναµη σε όσους φυλούν Θερµοπύλες να συνεχίσουν να ζουν εκεί µε προοπτική και αυτοπεποίθηση, ακόµη κι αν δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται τα κάθε λογής υπουργεία

Μια ζωηρή οικονοµική δραστηριότητα στις παραµεθόριες περιοχές είναι εφικτό να υπάρξει µέσα από πολιτικές στήριξης της τοπικής επιχειρηµατικότητας, πρακτικές απορρόφησης του τοπικού εργατικού δυναµικού σε κρατικές και άλλες επενδύσεις και µε τη θέσπιση φορολογικών και άλλων ελαφρύνσεων στους κατοίκους των περιοχών αυτών. Σε µια περίοδο, µάλιστα, που αυξάνεται λόγω των δηµοσιονοµικών µέτρων ο ΦΠΑ στα νησιά, θα πρέπει να εξεταστεί πιο βαθιά η σχέση κόστους - οφέλους ανάλογων κινήσεων. Ιδίως όταν οι νησιωτικές περιοχές εισφέρουν σηµαντικά στο εγχώριο ΑΕΠ από το ισχυρό τουριστικό ρεύµα που δέχονται κάθε χρονιά. Μια εύρωστη τοπική οικονοµία στις παραµεθόριες περιοχές όχι µόνο δεν θέτει σε κίνδυνο το status quo της χώρας, αφού συγκρατεί τον υφιστάµενο πληθυσµό και προσελκύει και νέο προσφέροντας θέσεις εργασίας, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να εξεταστεί αν κοστίζει λιγότερο στον κρατικό προϋπολογισµό απ’ ό,τι τα εξοπλιστικά προ- γράµµατα. Πολύ περισσότερο όταν η κατά καιρούς νευρικότητα των γειτόνων µας φέρνει ξανά στο προσκήνιο την ανάγκη περαιτέρω αναβάθµισης των αµυντικών µας συστηµάτων, µε ό,τι αυτό σηµαίνει για την επιβάρυνση των δηµοσίων δαπανών. Και το κυριότερο όλων, η άσκηση µιας µακρόπνοης πολιτικής εστιασµένης στις ιδιαιτερότη- τες αυτών των περιοχών αφαιρεί επιχειρήµατα και από όσους κακό- βουλα καλλιεργούν στους κατοίκους των παραµεθόριων περιοχών το αίσθηµα της κρατικής αδιαφορίας και της εγκατάλειψης. ∆ίνουν την ψυχική δύναµη σε όσους φυλούν Θερµοπύλες να συνεχίσουν να ζουν εκεί µε προοπτική και αυτοπεποίθηση, ακόµη και αν δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται τα κάθε λογής υπουργεία.

απο το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ της Κυριακής 12 Φεβρουαρίου 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: